1. Z jakich metod i technik korzystamy na zajęciach?

Na zajęciach wykorzystujemy elementy następujących metod nauczania języków obcych:

• Metoda naturalna – polega na akwizycji języka obcego poprzez słuchanie, przyglądanie się mimice i gestom nauczyciela.

• Metoda reagowania całym ciałem (TPR) – dzieci reagują na polecenia w języku obcym demonstrowane przez nauczyciela po to, aby wszystko odbywało się za pomocą jak najmniejszej liczby wypowiadanych słów, a uczący kojarzyli słowo z ruchem, reagując całym ciałem. Total Physical Response sprzyja bezstresowemu uczeniu się, pozwala na relaks w czasie lekcji, pokonuje zahamowania i strach przed mówieniem, a także niewątpliwie uatrakcyjnia proces nauczania.

• Metoda komunikacyjna – celem nadrzędnym tej metody jest opanowanie sprawności mówienia, autentycznej komunikacji, porozumiewania się w języku obcym. Ważna jest symulacja zachowań/postaw z życia codziennego, dzięki którym wykorzystanie języka ma charakter praktyczny. Techniki pracy: gry, zabawy, historyjki, rymowanki, drama, projekty, wystawy, rysunki, ćwiczenia online (m.in. platformy do nauki słówek Quizlet, Insta.Ling).

• praca indywidualna: ciche czytanie, samodzielne rozwiązywanie ćwiczeń leksykalnych, gramatycznych itp., praca z kartami pracy, tworzenie tekstu pisanego, wykonywanie ćwiczeń online;

• praca w parach lub grupach (zależnie od tematu pracy i wielkości grupy): odgrywanie dialogów, scenek; przygotowanie plakatów lub innych materiałów plastycznych.).

• praca z całą klasą: powtarzanie chórem (ćwiczenie wymowy), burza mózgów (np. poszukiwanie słówek), ćwiczenie słownictwa i krótkich struktur konwersacyjnych z użyciem piłki, wyjaśnienie struktur gramatycznych i konwersacyjnych.;

• projekty indywidualne lub grupowe, zakończone prezentacją;

• organizowanie szkolnych konkursów i spotkań związanych z kulturą krajów anglojęzycznych;

• praca z materiałami z egzaminu certyfikacyjnego z języka angielskiego YLE Starters oraz Movers, ogólnopolskich olimpiad językowych Olimpusek, Olimpus, Zuch;

• mnemotechniki.

Niezwykle istotnym elementem, wyróżniającym naszą szkołę na tle pozostałych jest realizowanie Autorskiego Programu Nauczania stworzonego przez nauczyciela prowadzącego na potrzebę tak bardzo rozbudowanej liczby godzin.

Żaden z ogólnodostępnych programów nie jest w stanie sprostać tym wymaganiom, stąd właśnie zrodziła się idea APN.

Poniżej krótka charakterystyka:

Elementy składowe:

Liczba godzin: 5 jednostek lekcyjnych w tygodniu + zajęcia dodatkowe dla wybranych osób.

Program nauczania składa się z czterech zasadniczych elementów:

1. Pierwszy i najważniejszy element składowy to Podstawa Programowa Ministerstwa Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2012 r. w sprawie podstawy programowej kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz. U. poz. 977 z późn. zm.) w części dotyczącej nauczania języka obcego, tj. języka angielskiego.

2. Programy nauczania proponowane przez poszczególne wydawnictwa językowe, m.in. Oxford, Macmillan, Pearson, Cambridge, Longman, Nowa Era, Wydawnictwo Szkolne PWN etc.

3. Własne doświadczenie, literatura fachowa poświęcona ww. tematyce.

4. Konsultacje z metodykami ds. nauczania języków obcych oraz doświadczonymi nauczycielami języka angielskiego; analiza potrzeb i ewentualna bieżąca korekta.

APN ma charakter „spiralny” co oznacza, że po opanowaniu pewnej części materiału nauczyciel powraca i powtarza wybrane elementy, rozszerzając je adekwatnie do danego poziomu, w tym przypadku grupy wiekowej.

Jest on spójną całością, której przyswojenie na poziomie podstawowym gwarantuje właściwe przygotowanie do posługiwania się językiem angielskim na najwyższym poziomie.

2. Z jakich podręczników korzystamy?

Pierwsze miesiące nauki w klasie pierwszej poświęcone są nauce słów i pełnych zwrotów, ćwiczeń wszechstronnie rozwijających uczniów, gier, zabaw, historyjek i piosenek. Powtarzamy materiał przyswojony na etapie przedszkolnym, poszerzając go o nowy zasób słownictwa. Weryfikujemy poziom i już od samego początku dostosowujemy program do potrzeb i możliwości każdej grupy i każdego ucznia. Prywatna Szkoła Podstawowa „ICO” w Wołominie oferuje kompleksową ofertę edukacyjną od wczesnych lat przedszkolnych do końca szkoły podstawowej. Program nauczania stanowi integralną całość wdrażaną i konsekwentnie realizowaną już od najwcześniejszych lat życia dziecka. Dzięki temu możliwe jest uzyskiwanie najwyższych wyników w testach czy olimpiadach. Przy tworzeniu kart pracy korzystamy z podręczników i publikacji wszystkich liczących się na rynku wydawnictw, zarówno krajowych jak i zagranicznych. Znacznie rozszerzony zakres godzinowy pozwala nam na realizację programu z szerokim wykorzystaniem dostępnych źródeł drukowanych oraz tych oferowanych przez właściwie opracowane merytorycznie strony internetowe.

3. Jak często dziecko powinno mieć kontakt z językiem obcym?

W naszej szkole spotkania z językiem angielskim odbywają się codziennie, czyli pięć razy w tygodniu. Poza regularną nauką języka angielskiego, dzieci mogą skorzystać również z oferty dodatkowej, czyli zajęć pozalekcyjnych podzielonych na dwie grupy wiekowe. Ważna jest także samodzielna praca w domu polegająca na powtarzaniu i utrwalaniu poznanych słówek, zwrotów czy piosenek, co umożliwiają językowe platformy online, np. Quizlet czy Insta.Ling. Dzięki temu rozwiązaniu dziecko może korzystać samodzielnie, a rola rodzica sprowadza się do udostępnienia sprzętu i ewentualnej kontroli czasu.

4. Dlaczego nie poziomujemy uczniów w klasach 1-3?

Głównym argumentem przeciw jest spadek motywacji do nauki u dziecka, które znajduje się w słabszej grupie. Ponadto w I etapie nauczania rozwój dziecka przebiega nieraz skokowo. Szczególnie zatem we wczesnym okresie nauczania dzieci powinny wykształcić pozytywny stosunek do nauki języka obcego oraz chętnie i aktywnie uczestniczyć w lekcjach.

Dzięki małym grupom, nauczyciele mogą skrupulatnie, często i na bieżąco sprawdzać wiedzę uczniów. Służą do tego oceny ustalone zarówno w Zasadach Oceniania Wewnątrzszkolnego, jak i karty oceny opisowej ucznia wypełniane przez nauczycieli raz w semestrze. Nauczyciel na bieżąco sprawdza zadania wykonane w zeszytach. W ramach projektów uczniowie mają zadawane prace ustne, krótkie prezentacje lub nauczenie się wierszyka czy piosenki. Po zakończeniu każdego rozdziału (średnio raz w miesiącu) dzieci piszą sprawdzian weryfikujący stopień opanowania przerobionego na zajęciach materiału. Rodzice, jeśli jest to możliwe, mogą pomagać dzieciom w przygotowaniu się do sprawdzianu poprzez powtarzanie z nimi danych zagadnień szczegółowo opracowanych i zamieszczonych w zeszytach lub w dzienniku elektronicznym.

6. Jak rodzice mogą pomóc w przygotowaniu dziecka do sprawdzianów i testów?

Nauczyciel, tydzień przed zapowiedzianym testem, informuje uczniów oraz rodziców o terminie sprawdzianu. Przesyłamy informacje za pośrednictwem dziennika elektronicznego. Rodzice, jeśli to możliwe, mogą pomagać dzieciom przygotować się do sprawdzianu, powtarzając z nimi dane zagadnienia w formie zabawy oraz po prostu pozytywnie motywując. W odpowiedzi na Państwa głos staramy się, aby forma oraz zakres materiału były wystarczające do jego opanowania już w trakcie lekcji. W związku z tym nie ma konieczności poświęcania na to czasu w domu. Nie zadajemy też typowych prac domowych. Dodatkową formą wsparcia nauczania są platformy językowe, które również nie wymagają bieżącego udziału rodzica, a jedynie udostępnienie urządzenia.

9. Czy nie znając języka obcego, mogę pomóc swojemu dziecku w nauce?

Tak. Przede wszystkim rodzic może dopilnować, aby dziecko nie opuszczało zajęć z błahych powodów. Obecność dziecka jest ważna, gdyż ma kontakt z językiem głównie w sali lekcyjnej, w obecności nauczyciela. Nieobecność ucznia na lekcji powoduje lukę, często trudną do uzupełnienia. Poza tym rodzic może sprawdzać, czy odrabiana jest na bieżąco praca domowa na platformach online. W przypadku dzieci młodszych albo takich, które mają problemy z wymową lub głośnym czytaniem, rodzic może pomóc dziecku przy wykorzystaniu wiedzy własnej lub transkrypcji fonetycznej przekazanej na życzenie przez nauczyciela. Można też kontaktować się z nauczycielem drogą elektroniczną i, w razie zauważenia jakichś problemów, umówić się na spotkanie podczas dnia otwartego.

Bibliografia:

• Brzeziński, Jerzy. (1987). Nauczanie języków obcych dzieci / Jerzy Brzeziński. – Warszawa : WSiP.

• Iluk, Jan. (2002). Jak uczyć małe dzieci języków obcych? / Jan Iluk. – Katowice : Wydaw. Gnome.

• Komorowska, Hanna. (Ed.). (2010). Nauka języka obcego w perspektywie ucznia. [Teaching Foreign Languages. The Learner’s Perspective]. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Losgraf.

• Komorowska, Hanna. (Ed.). (2009). Skuteczna nauka języka obcego. Struktura i przebieg zajęć językowych. Warszawa: CODN.

• Komorowska, Hanna. (2003). Sprawdzanie umiejętności uczniów. Kontrola-Ocena-Testy (Assessing Language Skills). Warszawa: Wydawnictwo Edukacyjne Fraszka.

• Komorowska, Hanna. (1987). Sukces i niepowodzenie w nauce języka obcego (Success and Failure in Language Learning). Warszawa: WSiP.

• Pamuła, Małgorzata.(2003). Metodyka nauczania języków obcych w kształceniu zintegrowanym / Małgorzata Pamuła. – Warszawa : „Fraszka Edukacyjna”.

• Pamuła, Małgorzata.(2008). Inteligencje wielorakie na zajęciach języka angielskiego, czyli Jak skutecznie i ciekawie uczyć dzieci w młodszym wieku szkolnym / Małgorzata Pamuła, Dorota Sikora-Banasik. – Warszawa : Centralny Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli.

• Siek-Piskozub, Teresa.(1997).Gry i zabawy w nauczaniu języków obcych / Teresa Siek-Piskozub. – Wyd. 2. – Warszawa : Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

• Szpotowicz, Magdalena.(2000). Język angielski w zintegrowanym nauczaniu początkowym : program nauczania dla klas I-III szkoły podstawowej / Magdalena Szpotowicz, Małgorzata Szulc-Kurpaska. – Warszawa : Oxford Uniwersity Press.